Donderdag 5 juli

Waar te beginnen? Nou ja, in Nederland natuurlijk! Onze reis begon op Eindhoven Airport. Huilende mensen bij het afscheid van de ouders, te zware koffers en nog veel meer drama. Maar uiteindelijk zaten we dan veilig in het vliegtuig naar Cluj-Napoca, onszelf te vermaken met leuke Roemeense boekjes en eten. Eenmaal in Roemenië stond ons een busreis van vijf uur te wachten, althans dat dachten we. Toen leerden we het principe kennen: ‘erger je niet, verbaas je’. De kofferbak van de bus bleek namelijk veel te klein te zijn, waardoor een deel van onze koffers in het gangpad van het busje moest. Bovendien duurde de reis uiteindelijk nog zo’n zeven uur. Lekker krap, lekker benauwd, of zoals Ruud het omschrijft: busrit from hell. Om half vijf ’s nachts kwamen we dan toch aan bij ons pension in Siret! Welterusten!

Vrijdag 6 juli

Een paar uur later, om 12 uur, zaten we aan ons omeletje als ontbijt. We hadden geen haast, want vandaag was meer een oriëntatiedagje. Daarom was het ook niet erg dat verscheidene personen (we noemen geen namen) te laat aan het ontbijt verschenen. ;-) Na het ontbijt gingen we voor het eerst de school bezoeken, onder begeleiding van Mariëlle. Hier hebben we de kinderen ontmoet voor wie we dit allemaal doen. Hierna zijn we Siret gaan verkennen, waarbij we ook een leuke off road route tegenkwamen. Terug bij het pension gingen sommigen van ons mee met Mariëlle naar de school om de kinderen wat te eten en te drinken te brengen. Het klinkt misschien wat cliché, maar het was erg leuk om te zien dat je deze kinderen met zo iets kleins zo blij kan maken.

’s Avonds aten we bij de Black Cat en ook maakten we nog een klein avondwandelingetje. Toen was de dag alweer om!

Zaterdag 7 juli

Tijd voor het echte werk! De wekker ging al om acht uur deze ochtend. Voor sommigen was het wederom moeilijk om op tijd aan het ontbijt te verschijnen. Maar het echte werk dus: we gingen op weg naar de school om daar te klussen en te bouwen. De groep splitste zich op. Een deel ging naar de zolder om daar kozijnen af te werken en te isoleren. Het andere deel bleef in de tuin om de fundering van de poort schoon te maken en met de zeis een beetje gras te maaien (alhoewel Daniël en Lia de enigen waren die er echt iets van konden). Na de lunch begonnen we aan het metselwerk van de poort. De eerste laag is gelegd! De mensen van havo/vwo hebben veel gekeken en geleerd van de mensen van vmbo bwi (bouw, woon en interieur). Zo hebben we leren metselen, stenen leren doorhakken en nog veel meer. Dit was al een hele ervaring op zich. Woensdag en donderdag zetten we onze bouwactiviteiten voort.

Bonusverhaal: Daniël, Dex, Luke en Tom gingen samen met Brândusa (een Roemeense begeleider van Jacob’s Well) materialen halen bij de bouwmarkt. Brândusa bleek echter niet de beste coureur. Haar rijgedrag bestond voornamelijk uit toeteren naar iedereen die, al dan niet terecht, geen voorrang verleende. Dat gaf haar de bijnaam Maxime Verstappen, waardoor iedereen haar nu alleen nog maar Maxime noemt. Dit weet ze zelf echter niet.

Dit was het voor onze eerste post! La revedere!