Omdat we morgen aan het kamp beginnen, hebben we vandaag een rustdag. We kunnen doen wat we willen en besluiten om de dag in tweeën te delen. Eerst gaan we cultuur snuiven in het oude centrum van Constanta en daarna gaan we voor de broodnodige actie naar Aqua Magic, het waterglijbanenparadijs.

Als we ons hotel uit stappen, blijkt dat de gemeente Constanta in de gaten heeft dat er een groep Nederlanders rondwandelt in de stad. De gevaarlijke oversteek die we iedere morgen moesten maken van ons hotel naar de plek om een Maxitaxi aan te houden, is ineens stukken minder gevaarlijk. Iemand heeft de straat van ons hotel midden in de nacht voorzien van een splinternieuw zebrapad, inclusief verkeersborden. Gelukkig zijn we hier volgende week ook nog een dag om hiervan te genieten.

We laten ons door de Maxitaxi afzetten aan het begin van de nieuwe boulevard en we wandelen naar het centrale plein van het recent gerenoveerde centrum. Daar bezichtigen we het mooie museum, het standbeeld van Ovidius, de moskee en de grote kerk. Dan verandert wat een vrolijke, leuke dag had moeten worden alsnog in een heftige situatie. Voor de kerk staat een zwerver. In eerste instantie zie ik hem alleen met zijn handen in de lucht gebeden prevelen, maar de leerlingen wijzen me erop dat hij hevig bloedt. De tegels voor de kerk liggen inderdaad al vol bloed en die plassen worden steeds groter doordat het met redelijke snelheid onder zijn broekspijp uit over zijn schoen de straat op sijpelt. Ik hoor een vrouw in het winkeltje naast de kerk aangeven de hulpdiensten te bellen en besluit met de leerlingen de kerk in te lopen om die te bezichtigen. SuYan wil daar echter niks van weten en onder het motto ‘We zijn hier om mensen te helpen, dus dat zal ik doen ook’, biedt ze de man zakdoeken en een fles water aan. Hij neemt de zaken aan, uit zijn dankbaarheid naar SuYan, maar doet er vervolgens helemaal niks mee. Ondanks dat een bewonderenswaardige poging deze man te helpen. We vertrekken als we in de verte de sirenes van de hulpdienst aan horen komen.

Iedereen is wat ontdaan en we hebben even tijd nodig om er weer bovenop te komen. Daarna wandelen we verder en komen we aan bij de boulevard. In de volle zon schittert het prachtige oude casino en we nemen uitgebreid de tijd om foto’s te maken. Voor het casino is een fitnessfestival aan de gang. De dames in de groep nemen deel aan de openbare zumbales. We kopen wat cadeautjes voor de jarigen van komende week, eten een hapje bij een Italiaans restaurant en eindigen ons sightseeinguitstapje bij het beeld van de wolvin met Romulus en Remus. Daar nemen we de Maxitaxi naar het hotel en van daaruit naar Aqua Magic. Daar beleven we een fijn einde van deze dag.

Dag 8

De eerste dag van het kamp! In alle vroegte worden we opgehaald bij ons hotel en we verzamelen bij Casa Sami. We laden alle bagage in de touringcar en stappen in. We zijn onderweg naar Bran! We stoppen na tweeënhalf uur voor ontbijt bij een tankstation. Ineens regent het en het is ijskoud. Dat hadden we hier nog niet meegemaakt. Onder een afdak staan we totaal verkleumd boterhammen met ham, kaas en ketchup te eten. Zo snel als we kunnen zitten we weer in de bus. De chauffeur moet nog even stilstaan, maar binnen is de temperatuur een stuk aangenamer.

In de volgende etappe vallen er steeds meer ogen dicht. Als een rijdend hotel naderen we onze eindbestemming. Als we het kasteel van Dracula passeren, weten we dat we er bijna zijn. Viorel, die ik nog ken van voorgaande jaren, staat al klaar om ons te begroeten. Alle meiden worden het kampterrein op gestuurd en alle jongens moeten helpen met uitladen. De kamers worden verdeeld, we lunchen met brood, chocoladecroissants en bananen, waarna de uitgelaten bende naar buiten rent. Meteen worden de twee trampolines, het trapveld, het klimkasteel, de pingpongtafel en de vele andere speelmogelijkheden in gebruik genomen. De rest van de dag is een groot feest. We spelen met de kinderen, eten aardappelpuree met kip, maken een programma voor de rest van deze week en sluiten de dag af met de inmiddels traditionele spelletjes.

~ Ruud