Op deze geweldige zondagochtend begonnen wij onze dag met een heerlijke koude douche. De verdachten waren uiteraard de 'dokters' die eigenlijk deze naam niet zouden moeten krijgen. Nou ja, we waren wel goed wakker!

Om half negen kregen we het veelbelovende ontbijt, dat niet veel afweek van de andere dagen. Het kon ermee door, want het was nodig voor de stevige wandeling die we hierna gingen maken. Het was namelijk de weg naar het klooster dat twee kilometer verderop ligt. Als je dit zo hoort, denk je: 'O, dat valt best mee'. Nou... nee, als dit gemiddeld een 10 procent helling is en het zo'n 30 graden is. Maar wij als enthousiaste jongeren maken van alles iets leuks. Samen met de kinderen gingen we liedjes zingen, de sfeer zat er goed in!

Helemaal bezweet kwamen we dan uiteindelijk aan bij onze eindbestemming, het klooster. We maakte snel een paar groepsfoto's en gingen door de poort. Daar stond een klein kerkje waar de lokale bevolking stond te bidden. Het was zondag, dus er was een mis. Ze zongen van alles, het was indrukwekkend. Nadat we ons hebben laten inspireren door de waanzinnige zangkunsten van de lokale bevolking, zijn we op het grasveld gaan liggen. Maar dit was niet zo maar normaal liggen, dit was een zigzaggende hoofd-op-buiktactiek. Dit ging natuurlijk niet zonder lachen, gieren en brullen. Nadat we na hadden genoten van de lange tocht en de kerk zijn we bergafwaarts en zingend terug gegaan. Dit was iets minder vermoeiend, want dat is de terugweg altijd.

Weer veilig terug op het kampterrein stond het eten op ons te wachten. De specialiteit was organensoep, wat natuurlijk niet van tevoren was aangekondigd. Tenminste niet aan ons vanuit Ruud. Ook als toetje hadden we iets aparts. Wij noemden het een rumstick, een soort gebakje met rum in de saus. Niet verkeerd, maar we beseften wel dat dit ook werd gevoerd aan zesjarige kindertjes.

Na dit aparte gerecht gingen we even uitbuiken en rustte iedereen uit. Wij vonden dit zeker nodig voor Ruud dus sloten we hem per ongeluk op in onze kamer. Tien minuten later toen wij lekker een Roemeense cappuccino aan het drinken waren, kwam Lil' Desire aangerend om de sleutel te halen, om onze Ruud te bevrijden. Terwijl een deel van ons, onder wie ikzelf, een power nap onderging, gingen de waswijven (credits to: Lil' Desire) kleren wassen. Dit waren onze Eline en Meike. Nadat deze zware arbeid was voldaan gingen ook zij met de rest, die nog niet sliep, een plekje zoeken om even lekker uit te rusten.

Na dit welverdiende schoonheidsslaapje begonnen we aan het middagprogramma, waar we heel veel voorbereidingen voor hadden gedaan (uhuh). Niet dus, hier zijn we zoals gewoonlijk niet meer dan 15 minuten van tevoren mee begonnen. Maar ja, als je van die geweldig creatieve mensen in de groep hebt, heb je ook niet veel meer tijd nodig. Zo gezegd, zo gedaan: wij hadden het middagprogramma compleet. We zouden beginnen met slingertikkertje. Daarna volgde Tara, Tara vreau hostaj. Ik had hier zelf ook nooit van gehoord, maar ik denk dat het 't best vertaald kan woorden door beukspel. Het was namelijk een spel waarbij twee rijen van mensen die elkaars handen vast hadden tegenover elkaar gingen staan en als gekken op elkaar afrenden, daar kwam het eigenlijk op neer. Het was verrassend leuk! Toen we hier mee klaar waren, begonnen we met het groepjes-vorm-spel. Hoe actiever je het speelt hoe leuker het is. Na dit leuke spel volgden nog Chinese muur en het spel waarbij je waterballonnen overgooit. Hierbij is het dan de bedoeling dat de ballon zo lang mogelijk heel blijft. Het was zoals altijd weer een geslaagde middag.

Van al dit spelen en dollen krijg je honger. Gelukkig was het om zeven uur etenstijd. Met als voorgerecht een lekkere brij van kaas, yoghurt en mamaliga. Het hoofdgerecht was een drumstick met Hollandse aardappels! Heerlijk die gedachte aan thuis. Om het menu gezond af te sluiten kregen we een appeltje, dus onze buikjes waren weer goed gevuld!

Zoals elke avond sloten we de dag af met een lekker potje voetbal. Heerlijk in dat warme weer. Maar echte Nederlanders laten zich natuurlijk niet kennen en gaan gewoon door. De meiden kletsen nog wat en de laatste jongens en meiden haken ook af bij het voetbal en zo sluiten we onze avond af met goede gesprekken en gezelligheid!

Bas