Kampdag twee is te omschrijven met één woord, nat. We werden al nat wakker in onze zwedden (zweetbedden) en de rest van de dag zijn we ook niet meer gestopt met het spelen met water. We begonnen de dag met een ontbijt dat deze keer, in tegendeel tot wat Jan geschreven had, wel te eten was. Daarna zijn we met zijn allen gaan voetballen waar de meisjes duidelijk beter waren en we de jongens verslagen hadden met 17-3. Overigens mag wel vermeld worden dat de jongens met z'n drieën waren en de meisjes met z'n veertienen... Na zeven prachtige goals van onze enige echte sportizwerel (sportieve zweet-Merel) stopten we met voetballen en werden we met 29-0 verslagen door Jan met basketbal. Overigens mag wel vermeld worden dat wij met z'n tienen waren en Jan in z'n eentje. Hierna pakte Stefan zijn gitaar erbij en speelde Merel op haar melodica en hebben we met z'n allen leuke Roemeense kerkliederen gezongen. Verstoppertje spelen was ook een van de bezigheden deze ochtend.

Vervolgens gingen we weer aan tafel voor een driegangenlunch. Vooral het nagerecht, apfelstrudel, ging er bij iedereen goed in. De kinderen zijn hierna braaf in bed gaan liggen wat de helft van onze groep ook maar al te graag deed. De andere helft lag zich buiten in de zon te vermaken. Na een uur gingen we ons voorbereiden op het middagprogramma. Wij hebben namelijk de opdracht gekregen elke middag op het kamp een activiteit te verzinnen om met de kinderen te doen. Wij kozen voor de klassieke en altijd leuke waterspellen. Bij elk waterfonteintje dat er te vinden is op het kampterrein stond een tweetal waterballonnen te vullen. Wij zijn ongeveer 1,5 uur bezig met het vullen van de ballonnen en binnen twee minuten waren ze allemaal kapot. Sommigen zagen de ballonnen als siliconen en anderen als moordwapens. Tijdens de spellen die we deden was er een jongetje dat telkens mee deed maar helemaal niet bij de groep hoorde. Wij dachten dat hij met een andere groep van het kampterrein was. Maar Ellen vertelde ons dat hij hier helemaal alleen door zijn familie is achtergelaten en dat ze hem over een week weer komen ophalen. Waarom weten we niet maar het was voor ons allemaal een reden om hem te betrekken bij onze activiteiten.

Na het avondeten verzamelden we op het grasveld om hier in een kring te praten over onze toekomstwensen. Hier lieten de kinderen ons weten dat ze graag dokter, sportleraar, kok, dierenarts, etc. zouden willen worden. Een van de bijzondere verhalen is het verhaal van Isa, een jongen die graag dokter wil worden. Dit zal hem echter nooit zal lukken, omdat hij van school gehaald is door zijn moeder en nu te oud is om weer te beginnen. Het verhaal van Luminita zullen we ook niet snel vergeten. Luminita is een meisje van dertien en moest stoppen met school omdat ze zou worden uitgehuwelijkt. Dit is uiteindelijk niet gebeurd omdat haar tanden niet recht genoeg stonden en Casi Sami (gelukkig) weigerde hiervoor te betalen. Hierdoor was ze uiteindelijk ook te oud om weer naar school te gaan. We hebben nog even gevoetbald om revanche te nemen op de wedstrijd van vanmiddag. Daarna gingen alle kinderen met tegenzin naar bed. Op de een of andere manier lijkt het alsof de kinderen zodra ze horen dat ze moeten slapen, de meeste energie hebben. We hebben de dag afgesloten met wat slechte woordgrapjes en daarom zal ik hierbij mijn verhaal afsluiten met een van de slechtste grappen die ik ooit heb gehoord en natuurlijk afkomstig was van niemand minder dan de enige echte Merel. Hee, er zit een mot op onze kamer, motte komen dan!!

Nu lekker slapen, doei, Loet/Kotte/koet/Lotte