Half negen worden we opnieuw aan tafel verwacht, deze keer voor het ontbijt. Schalen vol vlees, kaas, eieren en tomaten staan voor ons klaar, net als kannen thee en warme melk. Zo'n uitgebreid ontbijt is nodig, omdat we vandaag een serie excursies op het programma hebben staan.

Als we zijn uitgegeten, vertrekken we naar Bran, naar het kasteel van Dracula. Twee jaar geleden waren we hier ook, maar we hebben veel nieuwe kinderen bij ons ten opzichte van toen, en ook de oudgedienden vinden het heerlijk om door de donkere en nauwe gangen van dit kasteel te lopen. Er is weinig terug te vinden dat daadwerkelijk doet denken aan Dracula, maar we kunnen een paar mooie groepsfoto's maken en genieten van het uitzicht. Zeer opmerkelijk is de man die op de benedenverdieping, naast de wensput, met zo'n vreselijke selfiestick een foto van zichzelf maakt, terwijl hij de deurklink van een schuurtje vasthoudt.

De tweede stop van vandaag is voor ons allemaal nieuw: een wandeling door een donkere grot. in Rasnov. Een vreselijke klim brengt ons hoger op een berg, alwaar we de grot binnen kunnen gaan. Terwijl de stem van de gids in Roemeens en een soort Engels door de grot heen galmt, doen wij erg ons best om niet te vallen over de zeer ongelijke vloeren vol op- en afstapjes. De gids vertelt dat er iedere zaterdag een philharmonisch orkest speelt in de grot. Helaas kunnen we dat niet meemaken.

De laatste bezienswaardigheid van vandaag is het oude Romeinse fort in Rasnov, wederom een oude bekende voor de meesten van ons. In treintjes worden we naar boven gebracht. In het treintje neemt Sanne de tijd om mij een van de nieuwe klapspelletjes aan te leren, maar een talent blijk ik niet. Op een moment dat mijn hand boven zou moeten zijn, om Sannes hand op te vangen, is die daar niet, waardoor Sanne Bianca tegen de vlakte hoekt. Gelukkig kan zij er ook om lachen.

Boven hebben we een prachtig uitzicht over de omgeving en vinden er weer uitgebreide fotosessies plaats. We maken nog een wandeling door het dorpje, waarna we teruggaan naar het kampterrein. Een bus vol uitgehongerde kinderen stort zich op de lunch: mamaliga!

We spelen in de rustpauze wat spelletjes tot de kinderen weer wakker worden van hun middagdutje. Terwijl een groepje staat te voetballen, breekt elders de paniek uit. Twee kindjes blijken luizen te hebben, waardoor meteen iedereen gecontroleerd wordt. De schade valt mee. Het blijft bij die twee kinderen. Mooi is wel, dat Vivi, de kinderjuf, die de Nederlanders op luizen controleerde, toen ze wilde vertrekken de deurklink uit onze deur trok. Buiten knalt Carmen met een welgemikte worp van grote afstand vanaf haar balkon Lex omver met een voetbal. Ze is de held van de dag.

Het avondeten is origineel: weer mamaliga! Deze keer met worstjes en zure room. Het diner wordt feestelijk afgesloten met gogosi: Roemeense oliebollen! Ze zijn erg lekker en de kinderen genieten zichtbaar. En hoorbaar.

Na wat korte spelletjes is het alweer bedtijd! Morgen staat er immers een nieuwe excursie op het programma. Dan gaan we naar de dierentuin in Brasov!

Ruud